rustdag = boodschappen poetsen en de was

Vanmiddag Adriaan gesproken, hij genoot van een welverdiende rustdag. 's Ochtends hebben ze uitgeslapen en op het gemak ontbeten. Daarna even wat boodschappen in het dorpje Embrun gedaan, natuurlijk op de fiets :-) Helaas ze zitten op hoogte in Les Orres, dus dat betekende een klimmetje terug naar het hotel van 7 km.
Vanmiddag ging hij zijn fiets poetsen, deze plakt aan alle kanten. Er was nogal eens een aardig druppeltje uit een bidon op gevallen
Een mederenner, George, houdt ook een weblog bij, hij heeft hierin wat verteld over de hoeveelheden eten die per dag worden ingekocht en over de was die moet worden gedaan.
Onderstaand een stukje uit zijn verhalen: (scheelt mij weer typen :-))
Om er voor te zorgen dat wij als peloton onderweg en na de finish voldoende eten en drinken krijgen, moeten er dagelijks boodschappen worden gedaan door onze chef inkoop Jos. Dat leidt tot bizarre taferelen aan de kassa's van de supermarkten die daarvoor bezocht worden. Meestal komt Jos dan bij de kassa met minstens vijf boodschappen karretjes vol waarbij de cassieres met stomheid geslagen zijn.. Om u een idee te geven wat er dan op het lijstje staat, voor de heren de supermarkt betreden, volgt hier een korte opsomming: 180 flessen water van 2 ltr, 30 flessen cola 1,5 ltr, 24 ltr Ice Tea, 24 ltr Orangina en daarnaast nog wat ander vocht tezamen goed voor zo'n 500 ltr. Daarnaast 200 bananen, 12 meloenen, 3 bakken perzikken en 3 bakken pruimen, 12 stokbroden 50 croissants, 100 zakken zoute chips, 8 kg zoute pinda's. Aan zuivel 150 bakjes vruchten yoghurt en 12 kg kwark. En dan heb ik nog niets gezegd over de inkopen voor de lunch. U zult begrijpen dat dit organiseren en ervoor zorgen dat het ook nog op de bevoorradingsplekken komt al een gigantische logistieke opgave is.

En nu het wasverhaal van George:
Iedere coureur heeft zijn waszak met naam. Na de etappe leveren wij de vuile fietswas aan in deze zakken. Zeker vier maal per week zorgt de organisatie er voor dat al wat er in gaat gewassen wordt. Soms gebeurt dit in het hotel, maar veel vaker moet er een wasserette opgezocht worden om de klus te klaren. Op sommige plaatsen waren zelfs afspraken gemaakt om dit op zondag te doen, knap om dat met Fransen te regelen. Als je je voorstelt dat dit voor zo'n 50 man gebeurt wordt wel duidelijk dat ook dit iedere keer weer een grote klus is die de organisatie voor zijn rekening neemt.
Hulde daarom aan onze staf! Zonder hen zouden wij nergens zijn.